16/38
Mumbai’de, hemşire Prabha’nın rutini, yabancılaştığı kocasından beklenmedik bir hediye aldığında bozulur. Genç oda arkadaşı Anu, erkek arkadaşıyla yakınlaşabileceği şehirde bir yer bulmaya çalışır ama boşuna. Yönetmen Payal Kapadia ve All We Imagine As Light oyuncu kadrosu, Cannes’dan ve daha fazlasından en yürek ısıtan tepkileri paylaşmak için yeniden bir araya geliyor!. 2024 Cannes Film Festivali’nde prestijli Grand Prix’yi alan ilk Hint filmi.. Bu film, Mumbai’de yaşayan bekar kadınların karşılaştığı zorlukların çoğunu dramatize ediyor ve dayanıklılıklarını vurguluyor. Buradaki tüm kadınlar aynı hastanede hemşireler, ancak benzerlik burada sona eriyor çünkü her birinin kendi sorunları ve hatta çözümleri var. Arzu, korku, pişmanlık ve stoacı sabır, hikaye sessizce ilerlerken sürekli değişen duygulardır. Belki de en büyük varlık, karakterler arasında alışılmadık derecede zengin ve düşünceli diyaloglar sunan senaryodur. Arsadaki aksiyon miktarı, insanların birbirlerine karşı son derece dürüst ve özür dilemeyen bir alana sahip olduğu, hatta yalan söylediklerinde veya hareket ettiklerinde bile, konuşmalar için bir iskele sağlamak için yeterli görünüyor. Oyunculuk tekdüze bir şekilde mükemmel ve yazım seviyesine yükseliyor – birkaç baştan çıkarıcı tamamlanmamış son olmasına rağmen, hiçbir yanlış nota yok. Sinematografi ve kurgu da karakterlerin etkileşimlerinin sessiz yoğunluğunu tamamlayan, düşünceli, biraz kopuk bir atmosfer yaratmak için yeterince iyi. Kopukluk, filmin belgesel öğeler içeriyormuş gibi göründüğü veya kesinlikle bu tür bir his yarattığı birkaç noktada daha da artıyor. Müzik ve nasıl çağrıştırıldığı konusunda her zaman çılgın olmadım, ancak birçok kişinin paylaşmayabileceği küçük bir itiraz. Başka bir eleştirmenin bu filmin “ödül yemi” olarak tasarlandığı iddiasına katılmıyorum. Bana göre bu film, alaycı veya manipülatif olarak adlandırılamayacak kadar samimi ve dürüst – kesinlikle önemli bir hikayeyi ilgi çekici ve güzel bir şekilde anlatmaya çalışan diğer filmlerden daha fazla değil. Ve bu film, giderek mezhepçi ve püriten bir Hindistan’da iyi karşılanacağını hayal edemediğim birçok risk alıyor. “All We Imagine as Light”ı şiddetle tavsiye ediyorum.
Comments are closed